عبدالله بن سنان، یکی از یاران امام صادق سلام الله علیه نقل می کند که روزی آن حضرت خطاب به ما فرمودند:"ستصیبکم شبهة فتبقون بلا علم یری و لا امام هدی، لاینجو منها الا من دعا بدعاء الغریق."
به زودی شبهه ای به شما روی خواهد آورد و شما نه پرچمی خواهید داشت که دیده شود و نه امامی که هدایت کند. تنها کسانی از این شبهه نجات خواهند یافت که «دعای غریق » را بخوانند.
قلت: و کیف دعاء الغریق؟
گفتم: دعای غریق چگونه است؟
قال: تقول: "یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک."
فرمود: می گویی: ای خدا، ای بخشنده، ای بخشایشگر، ای کسی که قلبها را دگرگون می سازی! قلب مرا بر دینت پایدار فرما.
بیایید دستهایمان را بلند کنیم و از خدا بخواهیم که تا ظهور حجتش قلبهای ما را بر صراط مستقیم پایدار بدارد و از درافتادن در امواج فتنه ها و شبهه های آخرالزمان نگهدارد.
بحارالانوار، ج 92، ص 326.
منبع: 
