⚫گریه حضرت امام صادق بر غیبت امام مهدی
از سَدیر صیرفی روایت شده که گفت:
من و مفضّل و ابوبصیر و اَبان بن تغلب به محضر مولایمان امام صادق سلام الله علیه شرفیاب شدیم، دیدیم آن حضرت لباس مویین خشن و ساده پوشیده و روی خاک نشسته و همچون شخص سوگوار و عزیز از دست داده با حالتی سوزان و جگر سوز گریه می کند، بطوری که اندوه جانکاه از چهره اش دیده می شد و صورتش دگرگون شده بود و اشک از اطراف چشمانش می ریخت و در این حال میفرمود:
ای آقای من (منظور حضرت قائم عجل الله فرجه میباشد)،
غیبت تو خواب را از من ربوده!
بستر را برایم تنگ ساخته! روح و روانم را بی تاب و پر تنش نموده است!
ای آقای من،
غیبت تو مصیبت مرا به فاجعه دردناکی تبدیل کرده و این مصایب به مصیبت های گذشته یکی پس از دیگری، پیوسته موجب هلاکت و نابودی من شده است!
هر اشکی که از چشمانم می ریزد و هر ناله ای که از سینه ام بر می خیزد در مورد مصایب پی در پی گذشته، و بلاهای سابق، انباشته شده، آنچنان زیاد و طاقت فرسا است که به دیدگانم آسیب میرسانند، و هر وقت که این اشک ها را می نگرم و این صدای ناله ی سینه ام را به خاطر مصیبت های جان سوز گذشته می شنوم، به یقین می نگرم که مصایب آینده بسی بزرگ تر و جانکاه تر از مصایب گذشته است، و سختی های آن، کمر شکن تر است، چرا که با خشم و اندوه تو آمیخته شده است!
#موعود_در_کلام_معصوم
